Regelgeving ESG-rapportages

Overzicht ESG-rapportages

Environmental, Social en Governance (ESG-) rapportages worden verplicht voor steeds meer bedrijven in Europa. Voor grote bedrijven en financiële marktpartijen gelden andere regels met een grote gemene deler. Aanvullend op de EU Taxonomie, moeten deze bedrijven gaan rapporteren over meer sociale en ecologische indicatoren uit de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) of de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR). Een groot verschil is dat de CSRD en SFDR enkel transparantie op ESG-indicatoren eisen, terwijl de EU Taxonomie ook specifieke grenswaarden stelt. Naast de minimum safeguards voor mensen- en arbeidsrechten, hebben de eisen uit de EU Taxonomie vooral betrekking op het milieu. De CSRD en SFDR bevatten juist meer sociale indicatoren. Tot slot is bij de CSRD ook het ‘dubbele materialiteitsprincipe’ een belangrijk onderdeel. In de toelichting op de CSRD lees je daar meer over.

EU Taxonomie

De EU Taxonomie is een nieuw classificatiesysteem met groene spelregels vanuit Europa, die de volle breedte van de economie dekt. Het systeem komt voort uit de Europese Green Deal en heeft als doel kapitaal naar werkelijk duurzame activiteiten te laten stromen. Daarbij is het voor bedrijven en organisaties niet meer mogelijk om activiteiten ‘groen’ of ‘duurzaam’ te noemen wanneer deze niet aan de duurzame spelregels van de EU Taxonomie voldoen. De Europese Commissie, initiatiefnemer van het classificatiesysteem, beoogt hiermee een gedragsverandering bij bedrijven en organisaties te realiseren door hun economische activiteiten werkelijk duurzaam en toekomstbestendig uit te voeren.

Doelen

De Europese Commissie wil de duurzaamheidsprestaties van financiële bedrijven en (grote) organisaties transparanter maken door hen verplicht te stellen te rapporteren over de criteria die in de EU Taxonomie staan. Investeerders kunnen hierdoor bewustere keuzes maken, zonder dat zij (onbedoeld) bijdragen aan ‘’greenwashing’’. Privaat kapitaal kan zo geïnvesteerd worden in activiteiten die écht groen zijn. Samen met de financiering voor duurzaamheid vanuit overheden, is dit privaat kapitaal noodzakelijk voor de transitie naar een duurzame economie.

Inhoud rapportage

Partijen moeten rapporteren over de invloed van hun economische activiteiten op het klimaat. De EU Taxonomie bevat een groot scala aan activiteiten die de bouw- en vastgoedsector raken. Denk aan de bouw of installatie van geothermie of de bouw van Grond-, Weg-, en Waterbouw (GWW)-werken. Voor bouw- en vastgoedpartijen zijn met name de volgende activiteiten van toepassing:

7.1 Bouw van nieuwe gebouwen

7.2 Renovatie van bestaande gebouwen

7.3 Installatie, onderhoud en reparatie van energie-efficiënte uitrusting

7.4 Installatie, onderhoud en reparatie van oplaadstations voor elektrische voertuigen in gebouwen (en parkeerplaatsen verbonden aan gebouwen)

7.5 Installatie, onderhoud en reparatie van instrumenten en apparaten voor het meten, regelen en controleren van de energieprestaties van gebouwen

7.6 Installatie, onderhoud en reparatie van technologieën op het gebied van hernieuwbare energie

7.7 Verwerving en eigendom van gebouwen

Inhoud rapportage: klimaatdoelen

Wat er precies in de rapportage over de activiteiten moet staan, wordt toegelicht in de handreiking EU Taxonomie die DGBC samen met marktpartijen heeft ontwikkeld. De klimaatdoelen waarover bedrijven moeten rapporteren:

Criteria: drietrapsraket

Voor bovenstaande economische activiteiten gelden onderstaande eisen. Een activiteit wordt alleen als groen beschouwd of bestempeld als deze aan alle eisen voldoet. Voor bouw- en vastgoedactiviteiten gelden enkel Substantiële bijdrage-criteria voor klimaatdoel 1, 2 en 4. Voor de overige klimaatdoelen zijn tot op heden geen plannen om Substantiële bijdrage-criteria voor specifieke bouw- en vastgoedactiviteiten te ontwikkelen. Wel zijn voor alle klimaatdoelen significante schade-criteria opgesteld. Daarnaast gelden er ook uniforme minimale safeguards voor alle activiteiten. Alle criteria zijn goedgekeurd en definitief vastgesteld door de Europese Commissie.

Rapportageplichtige partijen

Partijen die vallen onder de Non-Financial Reporting Directive (NFRD). Dit zijn bedrijven met meer dan 500 medewerkers, die 20 miljoen euro op de balans hebben en met netto-inkomsten van minimaal 40 miljoen euro én actief zijn in de EU.
Partijen die vallen onder de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR). Hieronder vallen alleen de financiële marktpartijen die financiële producten in de EU aanbieden die over duurzame eigenschappen beschikken. Deze producten worden onder de SFDR geclassificeerd in artikel 8 (lichtgroen: duurzaamheidskenmerken worden gepromoot) en 9 (donkergroen: producten die duurzame beleggingen tot doel hebben).
Partijen die vallen onder de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Afhankelijk van de grootte van een organisatie geldt deze eis vanaf boekjaar 2024 (grote ondernemingen die nu al verplicht rapporteren op basis van de NFRD), boekjaar 2025 (alle grote ondernemingen), boekjaar 2026 (beursgenoteerde mkb-ondernemingen) of boekjaar 2027 (niet-Europese ondernemingen met meer dan 150 miljoen euro). De CSRD verplicht om de European Sustainability Reporting Standards als verslaggevingsstelsel te gebruiken bij de duurzaamheidsrapportage.

Het staat partijen die niet onder de rapportageplicht vallen vrij om te rapporteren volgens de EU Taxonomie. Mochten bedrijven zo activiteiten uitvoeren die vallen onder de EU Taxonomie, dan kan een bedrijf vrijwillig aangeven of de activiteiten conform de EU Taxonomie worden uitgevoerd. Dit kunnen bedrijven gebruiken om te communiceren over de duurzaamheidsprestaties van het bedrijf.

De EU Taxonomie heeft ook indirect gevolgen voor een bredere groep van partijen in de bouw- en vastgoedsector. Hieronder staat een overzicht van deze partijen.

Een nadere toelichting over de gevolgen van de EU Taxonomie op deze partijen, is terug te vinden in de handreiking.

Tijdlijn

DGBC: Visie en producten

DGBC maakte een vertaling voor de EU Taxonomie naar de Nederlandse bouw- en vastgoedsector. Hierbij heeft ze ook gekeken in hoeverre de EU Taxonomie al is ingebed in haar huidige programma’s en producten. Dit is gevisualiseerd in onderstaande afbeelding.

Het Paris Proof programma van DGBC legt de lat hoger dan de EU Taxonomie. De Europese eisen voor het energiegebruik van bestaande gebouwen moeten worden aangescherpt om in lijn te zijn met de doelen van het Parijs akkoord. Hetzelfde geldt voor de criteria voor de emissies door het bouwproces en materiaalgebruik bij nieuwbouw en renovatie. Op het gebied van biodiversiteit en klimaatadaptatie zijn de criteria van de EU Taxonomie juist strenger en concreter. DGBC raadt partijen aan om de Europese eisen als uitgangspunt te nemen als zij een stap verder kunnen gaan.

Rol DGBC

EU Taxonomie handreiking

DGBC ontwikkelt en deelt kennis en ervaringen over de EU Taxonomie. Veel van de criteria voor de bouw- en vastgoedsector (hoofdstuk 7) zijn multi-interpretabel. Daarnaast worden sommige criteria in nationale wetgeving gedekt. Om een eenduidige interpretatie te borgen, heeft DGBC in samenwerking met partners een landelijke handreiking voor de bouw- en vastgoedsector ontwikkeld. De handreiking biedt handvaten voor de aantoonbaarheid van de economische activiteiten, en borgt dat de activiteiten op dezelfde manier inhoudelijk worden beoordeeld. Hierbij richt de handreiking zich met name op commercieel vastgoed, en sociale en commerciële huurwoningen. Voor hypotheekverstrekkers heeft de EEM-NL Hub, ook lid van de EU Taxonomie werkgroep, ook een framework ontwikkeld. Deze is terug te vinden onder Ondersteunende documenten.

DGBC heeft daarnaast een vergelijking gemaakt met BREEAM-NL. Welke criteria worden al deels of volledig gedekt in de BREEAM-NL beoordelingsrichtlijnen? Een vergelijkingsdocument tussen de EU Taxonomie en BREEAM-NL is hier te vinden.

Naar de handreiking